Om op adem te komen

Leven en spelen vanuit je hart

‘Afgelopen week nam ik deel aan de workshop ‘Leven en spelen vanuit je hart’ die gegeven werd door Ton Kurstjens. We ontmoeten elkaar op dinsdagavond in de sfeervolle ruimte ‘De Sjoel’ op de derde verdieping van het klooster. De plek en het warme welkom door Ton geven meteen een veilige en huiselijke sfeer.’ Aan het woord is Riekje Rienstra, een van de deelnemers.

‘Na een korte kennismaking gaan we van start. In het spel, dans, muziek en zingen, leren we elkaar al gauw een beetje beter kennen. Iedereen neemt deel vanuit een persoonlijke motivatie. Een belangrijk thema voor mij is dat ik in mijn werk graag goed wil aansluiten bij mensen die een vorm van dementie hebben.

In het klooster zijn op de dag drie meditatie-momenten die een uitnodiging zijn voor reflectie, rust en verdieping. De volgende ochtend sluit ik aan bij de viering om de dag vanuit rust en openheid in te gaan. Om half tien beginnen we met het programma voor de tweede dag. De oudste deelnemer aan de workshop is 81 jaar. We zijn geweldig trots op haar en het is prachtig om te zien hoe zij vol overgave aan alle oefeningen meedoet.

We leren onszelf en elkaar liefdevol te ontmoeten. De verschillende oefeningen en het spel bieden de ruimte om dichter bij de essentie, liefde en aanvaarding te komen van wie we als mens ten diepste zijn.

Ton laat ons het prachtige lied ‘We’re all going home’ van ‘The Wanderer’ horen. Ik word gegrepen door de mooie tekst waar ik voor mezelf op verschillende manieren betekenis aan kan geven. De tekst wordt voor iedereen uitgeprint en we zingen het lied een dag later met elkaar in de Kapel.

Het klooster is nabij een meer en dat nodigt een aantal kloostergasten uit om in de vroege ochtend of gedurende de dag even te gaan zwemmen.

Op de laatste dag maken we kennis met het clownswerk. Het vraagt van mij persoonlijk om overgave en ik laat me hierin leiden door deelnemers die hierin al wat meer vrij kunnen zijn. Het is verrassend dat alleen al het opzetten van de rode clownsneus al een verandering teweeg brengt.

Aan het eind van de workshop vraagt Ton aan alle deelnemers wat een ieder meeneemt van de afgelopen dagen. Misschien is de clown in mij al een beetje geboren. Het zorgvuldig observeren van alles wat er in de ruimte is en vanuit kwetsbaarheid aansluiten bij de gevoelens en emoties van de medemens, is wat mij raakt.

We nemen afscheid van elkaar, waarbij we allemaal een brief voor thuis ontvangen die we voor elkaar hebben geschreven. De week bracht mooie nieuwe inzichten en ik bewaar de herinnering als een liefdevol geschenk.’

Riekje Rienstra, deelnemer aan de retraite ‘Leven en spelen vanuit je hart’