Dominicaan
Online miniretraite met Henk Jongerius – Wandelen met God
Deze keer neemt Henk Jongerius de kijkers mee met het gedicht De wandelaar van Martinus Nijhoff. De wandelaar Mijn eenzaam leven wandelt in de straten, Langs een landschap of tusschen kamerwanden. Er
Leven in de aanwezigheid van God – Online mini retraite met Henk Jongerius
Henk Jongerius spreekt over ‘Leven in de aanwezigheid van God’ . Hij gebruikt onderstaand gedicht van Guido Gezelle als basis en spreekt over liefde, over bidden en over het ervaren
De eenzame – een online mini -retraite met Henk Jongerius
Tijdens de eerste online mini retraite reflecteert Henk Jongerius o.p. aan de hand van het gedicht ‘de Eenzame’ van Martinus Nijhoff. Wilt u deze online mini-retraite terug kijken? Klik dan
Het glas is altijd half leeg
Ik heb een medebroeder gekend die de bijzondere eigenschap bezat om op het eerste gezicht alles vanuit een negatieve hoek te bekijken. Op hem was de karakteristieke uitspraak van toepassing
Dag mooie man! Brief aan een oud-Dominicaan
Waarde broeder Giordano Bruno! Een voor mij onbekende schilder heeft jou eens geportretteerd. En de vraag is of jij dat werkelijk bent, of niet. Ik hoop het maar, want zoals
Brief aan Meester Eckhart
Zeereerwaarde pater, magister Eckhart o.p. Geliefde confrater, Mij werd gevraagd om u een brief te schrijven en dat vind ik best wel boeiend, ook al worden wij door zeven eeuwen
Kerk en klooster als veldhospitaal
Het is misschien niet moeilijk, maar wel extreem ongemakkelijk te beseffen dat je alles steeds opnieuw moet ontvangen. Het voelt aanzienlijk gemakkelijker jezelf te kunnen zien als iemand die bezit te beschermen heeft.
Of – de fatsoenlijke variant-
Een terugblik… leven zonder waarom
Ik nam deel aan het kloosterweekend: Leven zonder waarom, onder de bezielende leiding van Welmoed Vlieger. Er stonden 3 belangrijke denkers centraal, mysticus Meister Eckhart, Dag Hammarskjöld en Søren Kierkegaard. Zij gaven op hun eigen wijze vorm
Waar is het lied?
DIEP VAN MIJZELF…
Diep van mijzelf en van mijn zang vervreemd
hoor ik in twijfel niets dan toon na toon,
ontken de wijs, de oude diep beminde melodie,
ontken ik al wat naar verbinding zweemt,
ontdek ik in de grootste eenheid hoon.
Afzonderlijk, vervreemd, is alles wat ik zie.
