In de weken voor Kerst nodigt Advent ons uit om stil te staan bij wat ons inspireert en raakt. Het is een tijd van hoop en verbondenheid, waarin we ruimte mogen maken voor datgene wat echt betekenisvol is. Tijdens de vier zondagen van Advent delen we een inspirerende overdenking van Ron van Es. Een uitnodiging om even stil te staan en je te laten meenemen in een moment van bezinning en inspiratie. Na de eerste overdenking over ‘Verwondering in het alledaagse‘, staan we deze tweede Advent stil bij ‘Verwondering in het moment’.
Een wolkenlucht is een wolkenlucht. Een boom is een boom. Een vogel die fluit, is een vogel die fluit. Maar soms zijn de gewone dingen geen gewone dingen. Lijkt het alsof de gewone dingen van alledag iets anders betekenen. Iets anders laten zien. Is een wolk een voorbode? Is een boom een levend bewijs? Is een vogel de roep van een andere wereld?
Hoe vaak heb je tegen jezelf gezegd: sta eens stil. Sta eens stil en luister. Of kijk. Ervaar en voel. Wees in het moment. Dat uur, die paar seconden, die blik op de wereld om je heen. Die focus op de wolk, die boom, de vogel. Is het geen wonder?
Is de wereld waarin we zijn dan geen wonder? Hoe achter de dingen die we dagelijks zien er ook iets anders schuilgaat? De wolk wordt het gezicht waar je naar zocht. De boom wordt je reisgenoot op je pad. De vogel fluit een lied dat je vergeten leek.
De wolk, de boom, de vogel, het zijn de delen van een verhaal. Het verhaal dat je wereld groter is dan je soms denkt of beleeft. De wolk brengt grotere hoogten, de boom geeft diepere inzichten, de vogel brengt vergeten herinneringen. Ze verwonderen je niet alleen, ze vertegenwoordigen de diepere laag van ons bestaan. Het is de wereld achter die alledaagse wereld. Ze geven je leven de kleur die het ook heeft. Ze geven je hoop, verwachting, verlangen, een betekenis. Ze maken het wonder in de verwondering wakker.
Het maakt dat het verhaal niet gewoon een verhaal blijft. Dat verhaal dat een wonderlijk begin heeft van een kind in een voederbak. Een kind dat van boven een bestaan in het beneden begint. Een kind als alle kinderen en een kind dat een wonder is. Het is het verhaal van dat kind dat het begin is van een ander verhaal. Het verhaal van ons. Het verhaal dat we ontdekken in de wolkenlucht, in de bomen om ons heen, in de vogels die een lied fluiten. Het is het begin van een wonder dat we hier zijn. Niet zomaar. Niet alleen. Niet zonder verwondering. Niet zonder boven dat ook naar beneden komt. Boven dat beneden is. Onder ons, met ons, bij ons, in ons.
Het is het verhaal dat ons misschien bekend voorkomt en tegelijk elke keer weer een wonder blijkt.
Moment voor je eigen verwondering
Neem eens tijd om op een stille plek te zijn. Dat kan in je stoel, maar ook ergens buiten. Sluit dan je ogen en denk aan je eigen naam. Noem in stilte je naam eens, of fluister die zacht. Geef lucht aan je naam, want je naam is jou gegeven. Die naam ben jij. Dat wonderlijke van je eigen naam, al je hele leven.
Vertel dan je naam aan de wolken, de bomen, de vogels. Het lijkt dan wel alsof je jezelf voorstelt, en dat is ook zo. Dit ben jij, een wonder op zich. Herken je ook de wonderen om je heen? De wolken, de bomen, de vogels. De andere mensen. Misschien kun je daar doorheen het wonder zien van het verhaal van het kind, dat van boven naar beneden kwam. Dat boven dat onder ons is. Dat door alles en iedereen in deze wereld is.
Steek dan de kaars van de Tweede Advent aan, met de verwondering van wie we zijn, samen, met alles, met dat boven met ons.
Ron van Es, hoofdredacteur van Optimist Magazine Online en Betekenis Boeken Club. Tevens oprichter van School for Purpose Leadership. Oud-televisie & theatermaker, dichter, schrijver.
In de gangen van het Dominicanenklooster zijn verschillende gedichten van Ron van Es te lezen.
