Verdwaald in de waan van het leven of opgejaagd door de prestatiemaatschappij. Het is stil op de Ooijse Banddijk, een paar kilometer ten oosten van Nijmegen.Dit is het gebied van Nijmegenaar Dennis Timp. Sinds twee jaar fietst hij hier bijna iedere week met cliënten. Met zijn bedrijf Beter in het Zadel werkt hij met hen fietsend of lopend – afhankelijk van de wensen en mogelijkheden – aan bijvoorbeeld burn-out gerelateerde klachten, het verwerken van verlieservaringen of aan levens- en zingevingsvraagstukken.
Het landschap stemt in ieder geval vrolijk: korenbloemen bloeien langs de randen van de dijk, een groepje vogels vliegt met Timp mee. “Dit is mijn kantoor”, vertelt hij. “Meer heb je niet nodig. En kijk eens waar we zijn: een van de mooiste plekjes van Nederland.” Hij is duidelijk in zijn element als mental-coach. Maar voordat Timp dit werk kon doen, onderging hij ook zelf een transformatie.
In 2016 voelde Timp, destijds behandelaar bij de GGZ (de geestelijke gezondheidszorg), dat het tijd was voor verandering. “Ik wilde niet langer een radertje in een groot geheel zijn. Ik gooide het roer om en sprong in het diepe. Dat was spannend, maar het volgende cliché is helemaal waar: waar een deur dicht gaat, gaat altijd een nieuwe deur open.” Twee jaar geleden werd hij zelfstandig ondernemer. “Mijn wereld is groter geworden en de uitdagingen geven veel inspiratie. Ik ben ervan overtuigd dat als je zelf goed in je vel zit, je dat ook uitstraalt naar anderen.”
Nu bepaalt Dennis Timp zelf hoe hij te werk gaat als mental-coach. En dat is niet op de traditionele manier, in een kantoor op een stoel. Hij werkt voornamelijk buiten. “Samen fietsen en de verbinding met elkaar aangaan. Dat werkt goed.” Timp heeft de tijdsgeest mee. Recente onderzoeken tonen aan dat bewegen een positieve bijdrage kan leveren aan de behandeling van burn-out gerelateerde klachten. Psychiater Bram Bakker en neuropsycholoog Erik Schrerder zijn fanatieke promotors van de boodschap dat meer bewegen niet alleen het lichaam, maar ook de geest ten goede komt.
Allerlei mensen kloppen bij Timp aan, ook studenten. In de winter van 2016-2017 begeleidde hij een student geneeskunde die last had van slaapklachten en voortdurende onrust. Door allerlei omstandigheden – het lopen van stages, het bijwonen van alle denkbare sociale verplichtingen en het vervullen van bestuurlijke functies – had hij te veel hooi op de vork genomen. “Bij de student gold het begrip fear of missing out, de angst om iets te missen. De lat zo hoog leggen had effect op de slaap. De student viel flauw en wist toen dat er dingen moesten worden teruggeschroefd.” Een extra dimensie was het geloof van de student. “Dat zorgde voor een hoog plichtsbesef en veel verantwoordelijkheidsgevoel.”
Tijdens koude dagen reden de student en Timp door het Gelderse winterlandschap. “Ik vroeg hem wanneer mensen meer aan hem zouden hebben: als hij overspannen en moe is, of als hij goed in zijn vel zat. Welke belemmerende gedachten zijn er, en zijn die reëel?” Ook het stellen van grenzen kwam, al fietsend, aan bod.
“De student ontdekte dat hij mensen niet teleurstelt als hij ergens een keer niet bij is. Hij zag dat het niet zoveel uitmaakte”, verwoordt Timp de transformatie van de student. Zo’n omslag gebeurt als een vraag van buitenaf je laat nadenken en je diep van binnen raakt.
“Het kan moeilijk zijn om te weten wie je bent en waar je voor staat. Soms heb je iemand anders nodig om dat te zien. Door vragen te stellen breng je mensen in contact met wie ze zelf zijn, in hun volle potentieel.”
Soms zijn de vraagstukken minder complex. “Iemand vroeg mij om samen te fietsen en te filosoferen over dingen. Psychische klachten had hij niet. Dat is totaal iets anders, maar ook leuk om te doen.”
Wat de toekomst brengt? In ieder geval nieuwe uitdagingen als het aan Timp ligt. “Ik ben betrokken bij een revalidatieproject van kankerpatiënten, waarbij beweging, coaching en voeding centraal staan. De Universiteit Wageningen begeleidt het project. En ik word leefkrachtcoach om mensen met diabetes type 2 te helpen. Ik leer ze autonoom en met minder medicatie te leven.”
“Als ik was blijven doorwerken bij de GGZ, was ik daar nooit aan toegekomen. Door het ondernemerschap kom ik met nieuwe mensen en ontwikkelingen in aanraking.” Zo gaat de transformatie van Timp altijd door.
Jesse Reith is journalist en tekstschrijver. Hij schrijft onder meer voor dagblad de Gelderlander en heeft een bijzondere interesse in (lokale) politiek, wielrennen en zingeving. In dit blog schrijft hij over mental-coach Dennis Timp. Deze begeleidt cliënten op een bijzondere manier: buiten – op de fiets of te voet. Vanuit de gedachte dat lichaam en geest onlosmakelijk verbonden zijn.
Sinds Jesse voor de eerste keer een retraite meemaakte in Klooster Huissen (2017), besteedt hij aandacht aan spiritualiteit en religieuze vraagstukken. Eerder schreef hij na een verblijf in het Klooster een artikel dat gepubliceerd werd in de Gelderlander. Bezinnen met borrelnootjes
