Dit jaar had ik de eer om illustraties te maken bij de reeks ‘De wereld omgekeerd – online advent en kerst vanuit Huissen’. Ik had me geen mooiere opdracht kunnen voorstellen om het jaar mee af te sluiten! Ik vertel je graag iets over hoe de tekeningen zijn ontstaan en hoe het was om ze te maken.
Het begin is altijd het spannendst, dan ligt alles nog open. De video’s waren nog in de maak toen ik van start ging, maar de teksten uit Jesaja had ik wel tot mijn beschikking. Die visioenen zijn hele beeldende teksten, maar tegelijk ook best abstract. Dat was even zoeken: ik wilde er graag mee werken, maar zocht ook naar ruimte voor de diepere laag. Waar gaan die teksten in wezen over? Bovendien wilde ik het beeld open genoeg laten om er iets van je eigen verhaal in terug te kunnen zien.
In de eerste afbeelding (die met de wereldbol in handen) koos ik er daarom voor om de visioenen van Jesaja als sterrenbeelden weer te geven. Het zijn immers een soort droombeelden, profetieën – alsof ze in de sterren geschreven staan. Toen ik over het thema mijmerde moest ik vaak denken aan onze kwetsbare aarde. De toekomst die zo fragiel in onze handen ligt. Of in die van God? Misschien wel allebei…
Per week werkte ik aan de illustratie die de zondag erop zou worden rondgestuurd. Grofweg zag dat er zo uit: Op maandag liet ik de teksten op me inwerken, dinsdag schetste ik zoveel mogelijk visuele ideeën op papier, net zo lang tot ik iets had dat er voor mij uitsprong. Op woensdag werkte ik dat snelle schetsje uit tot een digitale conceptversie. Op donderdag tekende ik alle losse elementen met de hand en fotografeerde ik ze. En de vrijdag gebruikte ik om op de computer alles samen te voegen en de laatste punten op de i te zetten (of in dit geval: sterren aan de hemel te tekenen). Voor iemand die gewend is om weken aan één illustratie te werken was dat een lekker compact proces. 🙂 Het dwong me om niet oeverloos alle mogelijkheden af te wegen, maar mijn eerste gevoel te volgen en erop te vertrouwen dat dat genoeg was. Eigenlijk zo gek nog niet.
Ik koos ervoor om een aantal elementen in de hele reeks terug te laten komen. Fijn, want daardoor hoefde ik het wiel niet elke week opnieuw uit te vinden. Bovendien zorgde het ervoor dat de beelden als serie een eenheid vormden. De donkerblauwe sterrenhemel was steeds de basis en ook de okergele gloed is in elke tekening terug te vinden. Voor mij passen die twee bij advent en Kerst: een periode waarin het steeds donkerder wordt en we juist in die nacht iets heiligs hopen te ontmoeten.
Als je de tekeningen achteraf bekijkt lijkt het misschien alsof het hele pad van tevoren al uitgestippeld was. Maar nee, voor mij was de volgende illustratie vaak net zo’n verrassing als voor jou. Achteraf moest ik glimlachen toen me opviel dat er in de reeks een soort beweging van hemel naar aarde in zit, van God naar de mensen. De eerste illustratie is haast vanuit de ruimte gezien, de focus ligt op het grote geheel. Vervolgens kwamen er bergen in beeld, toen dieren, en uiteindelijk ook mensen. Mensen zoals jij en ik. Alsof de tekeningen ook steeds meer van vlees en bloed werden – over incarnatie gesproken. 🙂
Om een lang verhaal kort te maken: het was een mooie reis om deze beelden te mogen maken. Als je ze nog eens op je gemakje terug wilt bekijken, kan dat hier. En mocht je het leuk vinden om meer over mijn werk te lezen, in mijn webshop rond te kijken, of op de hoogte te blijven van mijn werk, kijk dan gerust eens op mijn website of op instagram. Wil je iets delen over hoe je de tekeningen ervaren hebt?
Van harte welkom via nina@ninamaakt.nl.
Het uiteindelijke resultaat
