bezinning, bezieling, beweging

medeleven

De kaars

Haar kleine kamer is, op Madurodam-niveau, een kopie van haar voormalige woonkamer. Aan de wand hangen de foto’s van haar kinderen en kleinkinderen, het kruisje dat ze ruim zes en vijftig

Een mens van waarde

Onlangs raakte ik in gesprek met een man die door omstandigheden dakloos is geworden. Ik vroeg hem hoe het is om te leven zonder bezit. Hij vertelde dat het hem veel heeft geleerd en dat hij vrijheid ervoer. ‘Het heeft mij sterk gemaakt’. Het verraste mij dat hij zo positief sprak over zijn situatie. Een mens zonder bezittingen die vrijheid ervaart. Hij wordt vaak weggejaagd door de politie wanneer ze met een paar mensen iets staan te drinken, of wanneer hij in het openbaar slaapt in een tentje. ‘Ze namen mijn tent mee waarop ik vroeg of ze wel begrepen wat ze nu eigenlijk aan het doen waren. Jullie nemen mijn huis mee’. Eigenlijk wordt hij voortdurend opgejaagd en mag hij nergens zijn. Wanneer de opvang vol zit, heeft hij geen andere keuze dan op straat slapen. Bij gebrek aan voorzieningen wordt hij dus opgejaagd en moet hij als het ware in het niets verdwijnen, want anders verstoort hij de openbare orde. Dat is nogal wat. Ik voelde mij kwaad worden op ons systeem en hoe wij met mensen zoals hij omgaan. Mag je dan alleen bestaan wanneer je volgens de regels van de door ons gecreëerde maatschappij leeft?