“In de kloostertuin wordt de vroege ochtendrust doorbroken door de roep van de bonte specht. De roep om contact, een ontmoeting, een partner. In de verte klinkt een antwoord. Een mooi en passend begin van de dag.  

De dag van het symposium “ontmoeten, de basis voor herstel”, start in de kapel van het klooster. De nog wat bleke ochtendzon schijnt door de hoge glas in lood ramen, waardoor de ruimte in verschillende kleuren oplicht.

Deelnemers zoeken een zitplaats. Wat onwennig en tegelijkertijd verwachtingsvol.

Een eerste ontmoeting, een weerzien, een herinnering. 

Ik bekijk de vier engelen aan de muur boven ons. Twee voor ons, twee achter ons. Het voelt alsof ik beschermd en omarmd wordt en ik ben me bewust van de saamhorigheid om mij heen.

Als de directeur met een grote glimlach ons allen welkom heet, voel ik zijn betrokkenheid, zijn mededogen. “We zijn allemaal meer dan onze stoornis of ziekte, we zijn MENS!” En op het moment dat hij oppert allemaal een badge te gaan dragen met het woord mens erop, zie ik een aantal toehoorders bevestigend knikken. Zo simpel zou het dus kunnen zijn, misschien.“

Dit zijn de woorden die we terugkregen van één van de deelnemers aan het symposium dat vorige maand plaats vond in het klooster.

Samen ontdekken van mens tot mens

De dag begon met een gezamenlijk programma. Liesbeth Woertman, emerita hoogleraar psychologie (UU) en schrijfster, vertelde onder andere over het samen ontdekken van mens tot mens in plaats van het behandelen vanuit een ivoren toren. Een mooie ‘take-away’: het zelfhelend vermogen groeit door echt contact. Prachtig om juist hier bij stil te staan op deze dag. We zijn allemaal onderdeel van een groter geheel, we horen allemaal ergens bij. Ook Floortje, psychiater en hoogleraar psychiatrie in het UMC Utrecht, zoomt in op het verkleinen van afstand, bijvoorbeeld door tijdens therapie ander taalgebruik dan medische taal. Maar ook dat we vervreemde van ons lichaam; daar waar geen taal voor is. Het was herkenbaar en raakte de toehoorders. Singer-songwirter Roos Blufpand zorgde voor een prachtige muzikale inbreng en er werd een herstelfilm getoond dat is gemaakt door Tom en Jolan, deelnemers van de Herstelweek. 

In de middag waren er twee workshoprondes waarna we de inspirerende dag samen afsloten met muziek, hapjes en drankjes.  

Elkaar waarachtig zien
We kijken terug op een prachtige, waardevolle dag waarop we elkaar waarachtig mochten zien. Een dag met inspirerende verhalen. En stiltes, met hier en daar een traan, een lach. Met muzikanten, poëten en een herstelfilm. Dat alles kwetsbaar en krachtig. Met het lied van adem. Stem en vorm geven aan rouw, angst, verdriet en vreugde. Het was een dag met een gouden randje.

Herstelverhalen
Het symposium werd georganiseerd n.a.v. het programma “Vrij vertellen van je eigen herstelverhaal” dat, onder begeleiding van Pete Pronk en Margreet Roos, al tien jaar lang in het klooster plaatsvindt. Het doel van het programma is om mensen die in de psychiatrie terecht zijn gekomen ruimte, veiligheid en vertrouwen te bieden waarin zij, voor zover mogelijk, stukjes van hun verhaal kunnen delen. Ieders verhaal doet ertoe. Het programma ondersteunt mensen die in hun herstelproces op zoek zijn naar hoe zij hun leven weer vorm en inhoud kunnen gaan geven met behulp van eigen kwaliteiten.

Op 27 mei vindt er weer een herstelweek plaats: https://www.kloosterhuissen.nl/p/1091