De Veertigdagentijd is de periode van Aswoensdag tot Pasen. Van oudsher is dit een tijd van bezinning en solidariteit. Je staat wat vaker stil bij mensen die het minder goed hebben dan jij. Het gaat niet alleen om vasten, maar ook om het delen van liefde en zorg. Door samen goed te doen, maken we de wereld een beetje mooier en laten we zien waar het in de veertigdagentijd echt om draait: compassie. Op deze pagina lees je hier meer over. In deze blog deelt Klaartje Freek, jurist, mediator en kunstenaar haar visie op dit onderwerp.

Compassie voelen voor mensen die ons of een ander iets hebben aangedaan – het lijkt soms een onmogelijke opdracht. Iemand is boos op je, bijvoorbeeld, en jij vindt dat onterecht. Of, vele malen erger, de persoon die jou heeft misbruikt gedraagt zich als slachtoffer, terwijl juist hij verantwoordelijkheid zou moeten nemen. In mijn werk als bemiddelaar zie ik vaak dat mensen geen verantwoordelijkheid kunnen nemen. Het zorgt voor frustratie en onbegrip en blokkeert de weg naar compassie. Weet jij van jezelf wanneer je compassie kunt voelen en waar het ophoudt? Het antwoord op die vraag is essentieel om verder te komen.

Als bemiddelaar zie ik dat er pas ruimte is voor compassie als er een vorm van herkenning is. De één vertelt over zijn eenzaamheid in dit conflict – en plotseling zie ik dat de ander dat gevoel herkent. Er gaat letterlijk een wereld open. Om compassie te voelen, moeten we een beetje veranderen. Nee, we moeten ons niet anders voordoen en onze eigen grenzen respecteren. Maar als we ons openstellen voor herkenning, zien we soms een weerspiegeling van onszelf. Dan ver-anderen we.

– Klaartje

Compassie in actie

De jaarlijkse vastenactie van Dominicanenklooster Huissen heeft als doel mensen te steunen die zich in onze samenleving in een kwetsbare positie bevinden. Dit jaar willen we bijdragen aan een veldwerkproject van het Leger des Heils, namelijk de soepfiets in Arnhem.