In de aanloop naar Kerst zal Henk Jongerius elke adventszondag een online miniretraite verzorgen gewijd aan de thema’s verlangen, wachten, uitzien en toekomst. Aan de hand van psalmvertalingen van Huub Oosterhuis en met prachtige adventsmuziek wordt u meegenomen in deze periode van wachten en uitzien naar het feest van het Licht.
De 3e zondag spreekt Henk Jongerius over Uitzien
Video door Misha Beliën, www.mishabelien.nl
Muziek:
Da Pacem, Arvo Pärt
A. Dvorak ‘Uit een nieuwe wereld’
Micha 4,1-5
Op het eind van de dagen zal het gebeuren,
dat de berg van het huis van de heer vast zal staan
als de eerste van de bergen, verheven boven de heuvels.
En de volken stromen naar hem toe,
de vele natiën gaan op weg en zeggen:
‘Kom, laat ons naar de berg van de heer gaan,
naar het huis van Jakobs God:
dan zal Hij ons zijn wegen wijzen
en wij zullen zijn paden bewandelen.
Want in Sion ontspringt de Wet,
en in Jeruzalem het woord van de heer.’
Hij zal rechtspreken tussen de vele volken
en machtige natiën tuchtigen,
al wonen zij nog zo ver.
Dan smeden zij hun zwaarden om tot ploegscharen
en hun speerpunten tot snoeimessen;
geen volk heft het zwaard meer tegen een ander
en de oorlog leren zij niet meer.
Iedereen zal onder zijn wingerd zitten
of onder zijn vijgenboom, door niemand opgeschrikt.
Want de mond van de heer van de machten heeft gesproken.
Laat de andere volken hun wegen gaan,
elk volk in de naam van zijn god,
wij gaan onze weg in de naam van de heer onze God,
voor eeuwig en altijd.
Henk Jongerius
Droom die ons maar niet verlaat,
verlangen dat ons wakker maakt:
weg uit angst en slavernij,
nieuwe mensen, kwetsbaar vrij.
Visioen dat niet verdwijnt,
een toekomst die aan ons verschijnt:
feestmaaltijd in de woestijn,
nieuw zal onze wereld zijn.
Keren zal ons bitter lot:
een dorre aarde zonder God,
land onvruchtbaar, levend dood,
geeft weer wasdom, graan en brood.
Mensen zien elkander aan,
ontvangen weer een nieuwe naam,
spelen, lachen naar elkaar:
God maakt de belofte waar!
Huub Oosterhuis:
Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg en water stroomt voor allen
Daar bouwen wij veilige buurten
wonen dooreen in wijken van vrede
in schaduw van bomen.
Geen kinderen zullen daar sterven
oude mensen maken hun dagen vol
en jonge mensen zullen daar pas
op hun honderdste sterven.
Wij zullen niet voor de leegte zwoegen,
geen kinderen baren voor de verschrikking,
de wolf en het lam zullen weiden tezamen:
wij leren de oorlog af.
Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg en water stroomt
voor allen.
