‘Ik ben zo bang dat ik iets durf’ was een bekende uitspraak van een van de medebroeders van Henk Jongerius. Aan de hand van deze uitspraak en Psalm 27 spreekt Henk Jongerius over angst en leven met vrees, in het algemeen én juist nu, in deze corona tijd.
Psalm 27
Jij mijn licht en bevrijding
wat zou ik nog bang zijn, voor wie?
Jij mijn vaste burcht,
wie zou ik duchten?
Mijn bedreigers zijn op weg gegaan
ze lusten me rauw
mijn doodsvijand komt eraan —
kom maar op, bestorm me maar
duizend tegen één,
ik sta
mijn hart kan het aan.
Dit ene heb ik jou gevraagd:
dat ik mag zijn met jou.
Als jij mijn licht bent
vrees ik niemand,
als jij mijn rots bent
sta ik sterk.
Dit ene heb ik jou gevraagd:
dat ik mag zijn van jou.
Als jij mijn plaats bent
woon ik veilig,
bij jou in huis
ben ik goed af.
Hoor je mijn stem wel?
Ja, jij, je hoort me wel.
Ik hoor jou ook, in mijn hart
hoor ik jouw antwoord.
Zoek mijn aangezicht, zeg je.
Verberg je dan nooit meer voor mij.
Wat mijn vader deed: weggaan,
wat mijn moeder deed: weggaan van mij
doe dat nooit iemand aan, jij.
O als ik toch niet overtuigd was
dat ik jouw licht en bevrijding zal zien
nog in mijn levensdagen,
hoe moest ik verdergaan/
Ik wacht af mijn hart
kan jou aan.
