Online mini retraite met Henk Jongerius – De troubadour Henk laat zijn licht schijnen op het gedicht “De troubadour” van zijn geliefde dichter Martinus Nijhoff.
Op zijn geheel eigen wijze onthult Henk de diepere lagen.

De troubadour

Die ‘s nachts romancen floot onder de linden
En ‘s middags scherzo’s op de markt der dorpen,
Hij heeft zijn fluit in een fontein geworpen,
En wilde een moeilijker wijsheid vinden.

Hij heeft des nachts op een rivier gevaren,
Hij zag het zonlicht dat de straten kleurde –
En wist dat hij niet leefde, maar gebeurde,
Dat daden machtloos als seizoenen waren.

Hij was een reiziger, den dag lang droomend,
Zijn doel was op een horizon gericht,
Hij voelde ‘t leven uit zijn hart weg-stroomend –

En zijn gelaat was bleek, en blonk van licht,
Als van den man die, uit de bergen komend,
God zag van aangezicht tot aangezicht.

Martinus Nijhoff

Verderop tijdens de retraite gebruikt Henk Jongerius een lied van eigen hand:

Als handen zijn gevouwen, 
vragen in goed vertrouwen 
ontwaakt er nieuwe kracht.

Als ogen zijn geloken, 
de weerstand is gebroken, 
verdwijnt de blinde nacht.

Uw licht zal ons gaan tonen 
hoe mensen mogen wonen 
met een vernieuwd gelaat.

Uw hand zal ons geleiden 
door onmacht heen en lijden 
tot aan de dageraad.

Henk Jongerius

Muziek:
Aurore uit The spirit of the zither
Le Cygne, Saint Saens

Video door Misha Beliën (www.mishabelien.nl)