Een deelneemster aan een vijfdaagse schrijfretraite werd geïnspireerd door de beukenbomen in onze tuin. Daarover schreef ze dit mooie verhaal over hoe de oude bomen stille getuigen zijn van een verborgen liefdesgeschiedenis die zich ontvouwde. We vinden het prachtig wanneer deelnemers hun verhalen met ons delen. Dit mooie verhaal willen we niet voor onszelf houden. Lees je mee?

In de rustige tuinen van het oude klooster in Huissen verhieven twee majestueuze beuken, Elara en Orion genaamd, zich statig boven de grond.

De ene beuk, genaamd Elara, had takken die zich beschermend uitstrekten naar het klooster, als een omhelzing van veiligheid voor degenen die binnen waren. De andere, Orion genaamd, stond dichtbij het water en bood troost met zijn schaduwrijke bladerdak, een rustige plek voor mensen om te reflecteren te midden van de chaos van de oorlog. Uit dit huwelijk kwam een mooie stevige zoon genaamd Karel voort die zijn moeder de rest van haar leven zou bijstaan.

Hun tijdloze aanwezigheid overschaduwde de geschiedenis van het klooster, waarvan de muren oorlogen hadden doorstaan en waar mensen hun toevlucht hadden gezocht tijdens turbulente tijden.

Meer dan tweehonderd jaar hadden Elara en Orion de geheimen van de tuinen bewaard, getuige van de roerige tijden. Tijdens de oorlogsjaren vingen ze flarden op van gesprekken tussen vluchtelingen die hoop vonden in het klooster, terwijl ze samen de angst en de pijn van het conflict voelden. Diepe banden hadden ze gesmeed, hun wortels verstrengeld in een dans onder de aarde.

En toen de oorlog zijn schaduw wierp over het klooster, werden zij stille getuigen van de verborgen liefdesgeschiedenis die zich ontvouwde.

Johan, een jonge scherpschutter die zijn geweer liever niet hanteerde, vond troost onder de beschuttende takken van Elara. Zijn diepe connectie met de natuur leidde hem naar een rotsblok onder Elara, waar zijn ruwe afbeelding nog steeds rust, een eerbetoon aan zijn zoektocht naar vrede te midden van het conflict.

Maria, een vurige en dappere verzetsstrijdster, vond haar toevlucht in het klooster. Het was onder de schaduw van Orion dat haar hart in vuur en vlam werd gezet door de ontmoetingen met Johan. Hun liefde bloeide op als een vuurwerk van emoties tussen de bladeren, passievol en intens.

De romance tussen Maria en Johan ontsproot tussen de rustige zuchten van Elara en de flitsen van passie van Orion. Hun liefde werd als een vurige dans, brandend met intensiteit, te midden van de duisternis van de oorlog. Het verhaal van hun liefde, gekoesterd door de oude bomen van het klooster, bleef als een belofte van hoop en vernieuwing, vastgelegd in de geschiedenis van de eeuwenoude beuken.

Fictie of waarheid?
Oordeel zelf, ga maar eens op zoek naar de steen met de afbeelding van Johan en laat je verbazen.

Deze blog is geschreven door Will Klein Sprokkelhorst.