Een foto in de krant van de broodafdeling in de supermarkt. Akelig leeg. Bovenop de verwarring en de schok van de eerste dagen crisis in ons land, is er ook deze onrust: is er wel genoeg te eten voor mij en mijn kinderen? Het beeld heeft meer invloed op me dan ik leuk vind. Vroeg in de ochtend fiets ik naar mijn eigen super. Als er nog maar brood is … Beschaamd sta ik daar even later naar het schap te kijken. Ik kan kiezen uit de gebruikelijke overvloed. Was die koortsachtigheid echt nodig?
Maar ja, wat doe ik nu? Neem ik één brood mee, zodat we voldoende hebben voor vandaag? Of neem ik er, geheel tegen mijn gewoonte in, nog eentje mee voor in de vriezer – voor het geval dát? De foto komt weer bij me boven en ik reik al naar een tweede brood. Maar dan verschijnt voor mijn geestesoog een verpleegkundige, die om half vijf de winkel inloopt. Moe van een dag hard werken in het ziekenhuis en niet wetende wat de komende weken gaan brengen. Ze loopt naar de broodafdeling en treft daar … niets. Omdat ík een extra brood heb meegenomen. Dat maakt de keuze eenvoudig. Dat tweede brood blijft in de winkel. Morgen zien we wel weer.
Geef ons heden ons dagelijks brood!
Ik bid het zo vaak, maar laat ik mijn denken en handelen bepalen door deze woorden? Durf ik ernaar te leven? Durf ik erop te vertrouwen dat er heden voor ons dagelijks brood gezorgd wordt? Misschien niet dat ene brood dat ik zo lekker vind, maar dan een ander. Of geen brood, maar wel een goede kom soep. Kan dat ook dagelijks brood zijn?
Deze periode zie ik ook maar als een oefening in vertrouwen en overgave. Ervan uit durven gaan dat er voor je gezorgd wordt. Ervan uit durven gaan dat als het een er even niet is, dat er dan wel iets anders voorhanden is. Dat als het linksom niet gaat, dat er rechtsom nog wel een mogelijkheid is. Ja, het vraagt even improvisatie.
Mijn van tevoren bedachte plan loslaten
Als ik de crisis zo bekijk, kan deze periode alleen maar innerlijke groei opleveren! Het zal soms slikken zijn, maar ik word er meer mens van. Misschien deze weken maar bidden: ‘Geef ons heden lege schappen’?
Theologe Marga Haas is thuis in de christelijke mystiek. Zij geeft bezinningsdagen, lezingen en begeleidt retraites, o.a. in Dominicanenklooster Huissen. Zij publiceert elke twee weken een korte bijbelse overweging op haar blog. Zie www.margahaas.nl
