bezinning, bezieling, beweging

Een reflectie op (on)waarheid

Wat betekent waarheid voor jou en wat roept onwaarheid bij jou op? Met die vragen gingen Maria van Mierlo en ik van start in de retraite “Het verloochenen van de waarheid”. Direct werden wij en de deelnemers geconfronteerd met het onaangename gevoel dat onwaarheid losmaakt.

Onwaarheden zorgen ervoor dat je uit verbinding raakt met een ander, dat je wazig gaat zien, woest, verward en verdwaald raakt. Die gevoelens zijn universeel net als het verlangen om ervan weg blijven. Tijdens onze retraite begeleidden wij de deelnemers om bij het ongemak te blijven, op een weg die eindigde in een vergevingsritueel. 

De rode draad in onze retraite was de Matthäus Passion waarin Bach ons uitlegt dat de liefde die in ons aanwezig is vele malen groter is dan het leed. Dat begint al in de benadering ervan: Komm, süsses Kreuz, wordt bijvoorbeeld gezongen in een van de aria’s. Ik zal je dragen, zoet kruis. Bach weet als geen ander de dissonanten prachtig te laten klinken. Wij hebben vervolgens gezocht naar de ruimte die veilig genoeg is om je zwartste gedachten te delen, als een ruimte waar een heilige graal staat. Vanuit die plek hebben we ons verplaatst in Petrus die Jezus verloochende en vervolgens om medeleven vraagt in het Erbarme dich. 

Een van de deelnemers zei na afloop dat zij had ervaren dat rauw verdriet en een diep verlangen samenvielen. Maria en ik waren verbluft en dankbaar dat we getuige waren geweest van het proces dat zij en de anderen hadden doorlopen.


Deze blog is geschreven door jurist, mediator en procesbegeleider Klaartje Freeke. Zij maakt zich sterk voor een rechtspraak met oog voor de menselijke maat.

Samen met Maria van Mierlo begeleidde zij de eerste waarheidsretraite uit ons jaarthema ‘Waarheid’. Op 15 t/m 17 mei is de volgende retraite: De ongemakkelijke waarheid.