In de week van Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar, nam ik deel aan een retraite over licht leven, hoe mooi kan het zijn? De dagen gaan immers weer merkbaar langer worden en het terugkerende licht werkt op mij ieder jaar weer inspirerend.

’s Avonds maken we kennis met elkaar en het voelt heel goed voor mij om hier te zijn. Ik heb al verschillende retraites gevolgd, waarvan verschillende bij Ton Roumen. Door de openingsvraag ‘Wat brengt jou hier?’ realiseer ik mij dat mijn vraag ‘Wat gaat het nieuwe jaar mij brengen?’ in één klap plaats maakt voor de vraag: ‘Wat ga ík het nieuwe jaar brengen?’ Na een eerste geleide meditatie praten we nog even na en kruip ik vroeg mijn bed in.

Zaterdag

We zijn uitgenodigd om het ritme te volgen van klooster Huissen, waar we te gast zijn. Ik denk terug aan tien jaar geleden toen ik deelnam aan de retraite benedictijns tijdmanagement. Ik leerde van Ton dat de avond is bedoeld om de dag rustig af te ronden en in ontvangst te nemen en niet als derde dagdeel om weer te werken. Ik ben er trots op dat ik inmiddels niet meer ’s avonds of in de weekenden werk. Wat een verbetering is dat van mijn kwaliteit van leven!

We benoemen wat ‘licht’ voor ons is, een zegen, hoop, waar ben je dankbaar voor? Vanzelfsprekend brengt ons dat óók naar de vraag wat onze duisternis is, onze strijd en worsteling. Vervolgens werkt Ton met ons aan het lichter en lichtvoetiger maken van ons leven en kom ik tot een mooi inzicht: leef in eenvoud, minder gecompliceerd, met focus. In de ochtend starten met een meditatie helpt mij daarbij!

Ik kom tot een mooi inzicht: leef in eenvoud, minder gecompliceerd, met focus

En we leren dat verlichte mensen de kunst verstaan om hun schaduwzijde te hanteren. In het symbool voor yin en yang zit dat ook al opgeslagen: licht en duisternis omarmen elkaar. In een drietal geleide meditaties werkten we met licht en de verschillende betekenissen van gekleurd licht. Hierdoor kwam licht letterlijk tot leven. En: als je op jouw pijn licht kunt laten schijnen ontdooit die! Een wijze les uit de monastieke tradities leert, dat als je pijn los wil laten, je die pijn eerst nog even moet vasthouden. Zo krijg je de kans deze te accepteren.

Als kind leren we dat we pas goed zijn als we voldoen aan minstens tien voorwaarden, zoals ‘doe altijd je best’ en ‘ben sociaal’. Maar als je wat ouder bent geworden volstaat het feit dat je ooit geboren bent en er dus mag zijn, zonder voorwaarden, on-conditioneel! Je kunt je vervolgens beperken tot een inspanning van dertig procent in plaats van honderd of zelfs honderdvijftig procent: Doe voor dertig procent je best, dan doet het universum voor jou de rest!’ Al deze inzichten doen mij goed en geven mij het gevoel van ruimte en licht!

Zondag

Na het ontbijt in stilte kon ieder de ochtend zelf invullen met bijvoorbeeld wandelen, lezen, rusten of (nog) een bezoek aan de kapel. ’s Middags blikken we gezamenlijk terug op deze retraite. Ik heb het ervaren als een mooi programma en een fijne groep deelnemers, wederom uitstekend begeleid. Ik heb kunnen herbronnen. En met veel inspiratie werp ik mijn licht op 2018 en zet ik mijn eerste stappen in dit nieuwe jaar!

Terugblik van Frank van der Weiden, deelnemer aan een weekendretraite door Ton Roumen in klooster Huissen. Ton Roumen geeft regelmatig retraites en workshops in Klooster Huissen.