bezinning, bezieling, beweging

Be still

Zondag 15 maart 2020
Voor de zoveelste keer vandaag loop ik met een zware bepakking een van de trappen in het nabij m’n huis gelegen park op. Ik ben hard aan het trainen voor een klim-expeditie in Alaska die half mei van start zal gaan. Het door Trump afgekondigde inreisverbod voor de USA maakt doorgang onzeker, maar zo’n vaart zal het wel niet lopen toch? In Nederland lijkt het vooralsnog wel een beetje mee te vallen. Maar flink doortrainen dus.

Tijdens deze saaie trainingen waarbij ik uren trap-op-trap-af loop vind ik het heerlijk om wat muziek op te hebben. Door m’n oortjes schalt muziek van de Killers, een van m’n favoriete bands. De leadzanger Brandon Flowers zingt:

Be still
And go on to bed
Nobody knows what lies ahead


Even verderop zingt hij:

Be still
Close your eyes
Soon you’ll be on your own
Steady and straight


En:

And may your limits be unknown
And may your efforts be your own
If you ever feel you can’t take it anymore
Don’t break character
You’ve got a lot of heart
Is this real or just a dream?
Rise up like the sun
Labor ’til the work is done

Dinsdag 24 maart 2020
De hele week heb ik de woorden van Brandon Flowers in m’n hoofd gehad. Eerst toen premier Rutte de vergaande maatregelen afkondigde waardoor ook het Dominicanenklooster de deuren moest sluiten. Daarna toen ik zelf pas op de plaats moest maken omdat ik ziek werd (corona?) en vervolgens toen werd afgekondigd dat mijn expeditie geen doorgang kon vinden dit seizoen. De wereld viel letterlijk stil. Is this real or just a dream?

Gisteren voelde ik me weer wat beter en besloot ik voor dag en dauw maar even een lekkere wandeling te gaan maken. Ik heb het geluk dat ik aan de rand van de Veluwezoom woon, wat mij betreft het mooiste natuurgebied van Nederland, en ik breng daar dan ook graag een deel van m’n vrije tijd door. Ik heb zin om weer even buiten te zijn en om te voorkomen dat ik iemand tegen kom vertrek ik vroeg, in de vrieskou met een heerlijk zonnetje. Tijdens de wandeling besluit ik ineens om ook zelf letterlijk gehoor te geven aan de woorden van the Killers: Be still! Ik zoek een plekje in de zon en ga vlak naast het pad op de grond zitten. M’n benen in kleermakerszit, m’n handen open op m’n knieën, m’n ogen dicht. En daar zit ik, te mediteren. Iets wat ik normaal nooit doe, maar waar ik nu ineens zo’n behoefte aan heb.

Als ik op sta voel ik me gelukkig. Niet omdat alle ellende ineens voorbij is, daar sluit ik m’n ogen echt niet voor. Maar wel vanwege de lichtpuntjes die deze crisis ook laat zien. Omdat we niet breken en omdat en-masse duidelijk wordt hoe groot onze harten zijn.


Hans van der Vinne, is medewerker van het Dominicanenklooster en in zijn vrije tijd bergbeklimmer. 

Reacties (2):

  1. Irene Maatman

    24 maart 2020 at 15:11

    Mooi artikel en helemaal waar. En ook ik geniet momenteel van vroege ochtendwandelingen.
    Te gek nummer van de Killers trouwens!
    Blijf gezond en groeten van irene maatman

    Beantwoorden
  2. Henk Weide

    26 april 2020 at 22:00

    Dag Hans, in De Verwondering van 26 april ,gesprek van Annemiek Schrijver met Herman Finkers is het druksel Kinderen in het Bos,van werkman te zien, jouw wel bekend. Bijzonder inspirerend gesprek. Mogelijk godsvertrouwen meer dan kracht voor de Geest, Pa et Bonum voor jullie ,

    Groetend Henk Weide

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *